Nasza Bursa czerpie z tradycji pedagogiki ignacjańskiej, dla której celem pracy wychowawczej z młodzieżą jest formacja ludzi:

* którzy nie żyją dla siebie samych, lecz dla Boga i bliźnich,

* dla których miłość do Boga nie istnieje w oderwaniu od miłości do człowieka,

* dla których miłość do Boga wyraża się w postawie sprawiedliwości wobec innych.

Nasi wychowawcy starają się kierować jezuicką zasadą cura personalis – troszczą się o każdego wychowanka, towarzyszą w jego dążeniu, aby każdy z osobna w pełni stawał się osobą ludzką. Dobrze znają swoich wychowanków, pomagają im i stawiają przed nimi jasne i uczciwe wymagania w duchu sprawiedliwości.

Wystrzegając się wszelkich form przymusu staramy się ponadto pobudzać pragnienia bursantów, najpierw do opanowania programowych treści przedmiotów przekazywanych w szkole, później do rozwinięcia u nich chęci uczenia się wciąż „więcej” (magis). Ignacjańska tradycja postrzegania świata uczy nas, że to nie duża wiedza zaspokaja i nasyca duszę, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy.

Pod naszym kierunkiem wychowankowie bardzo szybko przekonują się, że dla osiągnięcia sukcesu muszą być:

* świadomi samych siebie i swoich możliwości,

* pomysłowi w tym, co robią,

* muszą doceniać wartość wyrzeczeń,

* musi ich fascynować bycie liderem dla Boga, dla dobra innych i dla siebie.

Aby realizować założone cele, staramy się tworzyć przyjazną atmosferę, pełną otwartości i współpracy, zaufania i poszanowania wszystkich, którzy tworzą naszą wspólnotę - dyrekcji, wychowawców, wychowanków i rodziców.